"Dawno mnie nie było", "Przepraszam, że tak długo nie pisałam" - tak zwykle zaczynają się posty o powrocie do blogowania. Niektórzy przepraszają w nich rzewnie tworząc kilometrowe posty w których słowo "przepraszam" pojawia się prawie w każdym zdaniu, inni się tłumaczą się tworząc prawdziwe eseje. Niestety ja, ani na jedno, ani na drugie nie mam czasu. Zaczął się rok szklony, wyczekiwanie na weekend by wreszcie móc odpocząć i wielkie rozczarowania, gdy ma się za dużo pracy na wymarzoną przerwę.

Tak więc szybko się pochwalę, ponieważ moje dwie ostatnie prace ("Oh deer..." oraz "Trzmiel") otrzymały wyróżnienia w Kreatywnym Kufrze za co bardzo dziękuję po raz kolejny :) Nagrody już przyszły i niebawem o nich napiszę, szczególnie o wspaniałym zamówieniu w sklepie Marmad

A teraz przejdę do SMOKA 

Gdy tylko pojawiło się w KK wyzwanie "smok" od razu wiedziałam, że muszę coś na nie zrobić. Uwielbiam smoki od dzieciństwa, tak już mam. Przepadałam za Smokiem Zygmunta, współczułam temu z Ostatniego Smoka, lubiłam Saphirę z Eragona, a przede wszystkim kochałam i kocham Pożeracza chmur z Tkacza Iluzji.

Wiedziałam, że smok musiał powstać, teraz, zaraz, dowolną techniką. A więc powstał.

Smok w całej swej okazałości